Η Άνοιξη συνορεύει με τις περιοχές του Αγίου Στεφάνου, του Κρυονερίου, της Σταμάτας, της Δροσιάς, της Ροδόπολης και της Εκάλης. Η Δημοτική Κοινότητα Άνοιξης έχει έκταση 5.500 τετραγωνικά χιλιόμετρα και ο πληθυσμός της ανέρχεται σε 5.276 κατοίκους.

Λέγεται ότι η περιοχή της, ήταν το αγαπημένο θέρετρο της γυναίκας του Κέκροπα περί το 1600 π.Χ.. Γάργαρες πηγές, αφθονία πρασίνου και δροσερό κλίμα, παρείχαν τέτοια κίνητρα ακόμη και για βασίλισσες.

Ο Κέκροπας θεωρείται ως οι θεμελιωτής του Αττικού πολιτισμού. Κατήργησε τις ανθρωποθυσίες και τις αντικατέστησε με προσφορές των «Πελανών», ειδικών γλυκισμάτων. Εδίδαξε την ταφήν των νεκρών και λατρεύτηκε από τους κατοίκους της Αθήνας πάνω στην Ακρόπολη, όπου υπήρξε ο τάφος του.

Πέρα από τις δροσερές πηγές και την αφθονία του πρασίνου, ήταν κοντά και οι πηγές του Κηφισού, όπου η μυθολογία ήθελε να κατοικούν νύμφες και νεράϊδες.
Η ευρύτερη περιοχή, αναφέρεται πως κατοικείτο, από τους Ιπποθοντίδες με τόπο προέλευσής τους την Αρκαδία. Υπήρχαν ποιμνιοστάσια στην περιοχή και γίνονταν θυσίες στον Θεό Πάνα από τους κατοίκους. Ο τόπος αυτός, λέγεται πως ήταν και ο αγαπημένος τόπος του Θησέα, που κατά την μυθολογία μας, συνάντησε και συμφιλιώθηκε με τον Πειριθόα από την φυλή των Παπιθών της Θεσσαλίας. Αφού συμμάχησαν και οι δύο, κατάφεραν να διώξουν τους Κενταύρους στην θρυλική Κενταυρομαχία.

Πάντοτε κατά την μυθολογία, ο Θησέας απήγαγε και ενώθηκε συναισθηματικά με την ονομασθείσα μετέπειτα «Ωραία Ελένη», την οποία μετέφεραν στην Σπάρτη οι Διόσκουροι, για να γίνει τελικά σύζυγος του Μενέλαου βασιλιά της Σπάρτης.
Σύμφωνα με τελευταία αρχαιολογικά ευρήματα της περιοχής, φαίνεται ότι σε αυτή υπαγόταν στο Οίον το Δεκελικόν.

Ο οικισμός της Άνοιξης, ανήκε μέχρι το 1912, στον τότε διευρυμένο Δήμο Μαραθώνος. Την χρονιά αυτή εντάχθηκε στην νεοσύστατη κοινότητα Αφιδνών . Το 1939, η Άνοιξη αποσπάστηκε από την κοινότητα Αφιδνών και εντάχθηκε στην τότε κοινότητα Αγίου Στεφάνου, ενώ από το 1953 αποτέλεσε ξεχωριστή Κοινότητα.

Παλαιότερα στο αρχικό «Κτήμα Μπογιατίου» ανήκε και ο λόφος Νυμφών και η περιοχή της ΑΒΥΠ και άλλες εκτάσεις (π.χ. 1200 στρμ. του Αγίου Στεφάνου).
Υπήρχαν τρία ρέματα : το «Βαθύ Ρέμα» που έβγαινε στο Φασίδερι, της Αγίας Παρασκευής που περνούσε δυτικά του γηπέδου τένις του «Σκλαβενίτη» και εκείνο που ερχόταν από την μεριά του νεκροταφείου και κατηφόριζε προς την οδό Αγίου Αθανασίου.

Η Άνοιξη στο παρελθόν ονομαζόταν Μπογιάτι. Μετά την ανοικοδόμηση του γειτονικού Αγίου Στεφάνου, ο οποίος ονομάστηκε αρχικά Νέο Μπογιάτι, η Άνοιξη ονομάστηκε Παλαιό Μπογιάτι, για να διαφοροποιείται από τον γειτονικό της οικισμό.

Το όνομα Παλαιό Μπογιάτι διατηρήθηκε μέχρι το 1953, οπότε ο οικισμός μετονομάστηκε σε Άνοιξη. Η Άνοιξη αναγνωρίστηκε σε Δήμο το 2006.
Πρόεδροι της Άνοιξης από το 1953 μέχρι και το 2006 διετέλεσαν ο Βασίλειος Πολίτης (1953 – 1965 και 1974 – 1978), ο Ιωάννης Βελισσαράκος (1965 – 1967), ο Γεώργιος Κιάμος (1979 – 1986), ο Κυριάκος Δεμερτζής (1987 – 1998) και ο Γιάννης Νικητόπουλος (1999 – 2006).
Δήμαρχος της Άνοιξης από το 2007 μέχρι και το 2010 διετέλεσε ο Γιάννης Νικητόπουλος.
Με την εφαρμογή του σχεδίου Καλλικράτης από την 1η Ιανουαρίου 2011, η Άνοιξη εντάχθηκε στον Δήμο Διονύσου.